Οι στάσεις των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ως προς τη συμπερίληψη και οι αντιλήψεις τους ως προς τις διαστάσεις τής αυτοαποτελεσματικότητάς τους
DOI:
https://doi.org/10.26248/edusci.v2025i1.1881Λέξεις-κλειδιά:
συμπερίληψη, αντιλαμβανόμενη αυτοαποτελεσματικότητα, στάσεις εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσηςΠερίληψη
Οι εκπαιδευτικοί διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχία των συμπεριληπτικών πρακτικών και ευρύτερα της συμπερίληψης. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να εξεταστούν οι πεποιθήσεις τους για τη συμπερίληψη και αν πιστεύουν ότι είναι ικανοί στο να διδάξουν σε τάξεις χωρίς αποκλεισμούς. Στην παρούσα εμπειρική μελέτη[1] διερευνήθηκαν οι στάσεις 150 εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ως προς τη συμπερίληψη και τις διαστάσεις της αντιλαμβανόμενης αυτοαποτελεσματικότητάς τους στη διαχείριση της συμπερίληψης. Οι αναλύσεις των πρωτογενών δεδομένων φανερώνουν ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των συμμετεχόντων εκφράζεται θετικά ως προς τη συμπερίληψη των μαθητριών και μαθητών, καθώς επίσης ως προς τις τρεις συνιστώσες της αντιλαμβανόμενης αυτοαποτελεσματικότητάς τους στη διαχείριση της συμπερίληψης (εφαρμογή και υιοθέτηση συμπεριληπτικών πρακτικών, διαχείριση της τάξης και αποτελεσματικότητα στη συνεργασία). Επιπρόσθετα, οι εκπαιδευτικοί που είχαν παρακολουθήσει σεμινάρια σχετικά με τη συμπερίληψη και έχουν εργαστεί σε τμήματα ένταξης, εκφράζονται θετικότερα ως προς την αντιλαμβανόμενη αυτοαποτελεσματικότητά τους στην εφαρμογή και υιοθέτηση συμπεριληπτικών πρακτικών και ως προς την αποτελεσματικότητά τους στη συνεργασία που είναι προσανατολισμένη στη συμπερίληψη. Τέλος, βρέθηκε μέτρια θετική συσχέτιση ανάμεσα στις στάσεις των εκπαιδευτικών ως προς τη συμπερίληψη και τις διαστάσεις των αντιλήψεων τής αυτοαποτελεσματικότητάς τους, καθώς ακόμη η ανάλυση βηματικής παλινδρόμησης προκρίνει σε ποσοστό 16% ως προβλεπτικούς παράγοντες για τη θετική στάση τους ως προς τη συμπερίληψη, την αντιλαμβανόμενη αυτοαποτελεσματικότητά τους στη συνεργασία με συναδέλφους διαφόρων ειδικοτήτων και με γονείς, και την εφαρμογή συμπεριληπτικών πρακτικών.
[1] Το παρόν άρθρο αποτελεί ένα από τα παραδοτέα μεταδιδακτορικής έρευνας, υπό την επίβλεψη τού κ. Κωνσταντίνου Μαλαφάντη, καθηγητή Παιδαγωγικής και Λογοτεχνίας στο ΕΚΠΑ.