«Εκπαίδευση για την Αειφόρο Συμπεριληπτικότητα»: Οι απόψεις των Εκπαιδευτικών στην Προώθηση του Θεωρητικού Μοντέλου

Περίληψη

Σήμερα τα εκπαιδευτικά συστήματα ανά τον κόσμο καλούνται να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης που έχουν αλλάξει τη δυναμική της παγκόσμιας κινητικότητας και επομένως των κοινωνικών δομών. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι αναγκαίο να καταστούν περισσότερο συμπεριληπτικά στην ποικιλομορφία προκειμένου να επιτύχουν ή να βελτιώσουν τη βιώσιμη φιλοσοφία της αλλαγής, ασκώντας μια ευρύτερη κοινωνική επιρροή. Για αυτούς τους λόγους είναι πλέον απαραίτητο να πραγματοποιηθεί η ουσιαστική υπέρβαση της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης από τις καλούμενες «ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες», προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για ένα παιδαγωγικό μοντέλο που θα συνδυάζει συγκεκριμένες προσεγγίσεις περί ποικιλομορφίας. Εκείνο που προτείνεται σε αυτό το άρθρο είναι ακριβώς αυτή η υπερβατική προοπτική, η οποία καθορίζεται από τον νεογενή όρο της «εκπαίδευσης για την αειφόρο συμπεριληπτικότητα». Είκοσι εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κλήθηκαν να προβληματιστούν σχετικά με τις αντιλήψεις τους για ένα τέτοιο μοντέλο, τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν και τις προτάσεις τους για την προώθηση της «εκπαίδευσης για την αειφόρο συμπεριληπτικότητα». Τα αποτελέσματα της ανάλυσής μας υπογραμμίζουν αρκετούς περιορισμούς που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί και που σχετίζονται με την ανεπαρκή επαγγελματική τους εξέλιξη, την έλλειψη υποστήριξης και συνεργασιών, αλλά και συγκεκριμένες προοπτικές, όπως η ανάπτυξη συνεργατικών σχολικών κουλτούρων αλλά και βιώσιμων συμπεριληπτικά παιδαγωγικών και διδακτικών μεθόδων που μπορούν να αξιοποιηθούν για την επίτευξή της.