Ο πρωτεϊκός χαρακτήρας του Νεοέλληνα στο έργο του Γιώργου Θεοτοκά Ευριπίδης Πεντοζάλης: H παρωδία μιας επικής φυσιογνωμίας

Περίληψη

Ο Ευριπίδης Πεντοζάλης, ήρωας της ομώνυμης νουβέλας του Γιώργου Θεοτοκά, εισάγει στην πεζογραφία της γενιάς του τριάντα έναν νέο τύπο νεοέλληνα flaneur πανταχού παρόντα. Δημιουργός συνθηκών, συνήθως αρνητικών, τις υπερβαίνει χωρίς νοησιαρχικό και ηθικό φραγμό, σύμφωνα με τις μαρτυρίες του. Οι μετακινήσεις του επιλέγονται και προγραμματίζονται έτσι ώστε να ευνοείται το επιχειρηματικό δαιμόνιο· το δαιμόνιο που «καρποφορεί» σε χώρες του εξωτερικού, που αναγνωρίζεται σε ευρωπαϊκές πόλεις ως στοιχείο πονηριάς. Γι’ αυτό, ο πολύμητις  Ευριπίδης Πεντοζάλης διώκεται, καταλήγει, όμως, να ηρεμήσει σε ελληνικούς τόπους, που τους θεωρεί κιόλας προγονική του περιουσία.

Στην εργασία μας ανιχνεύουμε τα συγγενικά στοιχεία που περνούν από το Ελεύθερο Πνεύμα και την Αργώ στη νουβέλα, πώς αυτά μετατρέπονται σε πρωτεϊκά χαρακτηριστικά του ήρωα, που παρωδούν – παίζοντας με υπερρεαλιστικές υπερβολές – το πρότυπο του Οδυσσέα.