Μεταφορικές συμβολικές αφηγήσεις: Ψυχαναλυτική προσέγγιση των παραμυθιών και η χρήση των παιδικών ιστοριών στην Ψυχοθεραπεία και την Ειδική Αγωγή

Περίληψη

Στη συγκεκριμένη εργασία αναφέρεται ο πολυδιάστατος ρόλος στην ανάπτυξη της αναπαραστατικής λειτουργίας στην παιδική ηλικία που χαρακτηρίζει τα παραδοσιακά παραμύθια/ιστορίες μέσα από τις οποίες αναδύονται, σύμφωνα με ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις, πρότυπα σχέσεων και προβληματικές που συνδέονται με βασικές ορίζουσες της ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης του. Στη συνέχεια γίνονται θεωρητικές αναφορές αναφορικά με τα κύρια «μοτίβα» των παραμυθιών, καθως και τη διαδικασία αφήγησης ως ψυχοκοινωνικό και πολιτισμικό φαινόμενο, το οποίο επιτρέπει την επεξεργασία αναπτυξιακών προκλήσεων και ασυνείδητων ενδο-/διαπροσωπικών ζητημάτων που συνδέονται με τη ζωή του παιδιού. Συζητείται, επιπλέον, η χρήση, στο πλαίσιο του σχολικού συστήματος, αυτής της προσέγγισης, σε συνδυασμό με άλλες βιωματικές ψυχοπαιδαγωγικές/ψυχοθεραπευτικές στρατηγικές με στόχο την προαγωγή της ψυχικής ανθεκτικότητας και ένταξης παιδιών με δυσκολίες/διαταραχές. Ένα καίριο ερώτημα για τους ερευνητές είναι η θέση των παραδοσιακών, καθώς και των σύγχρονων παραμυθιών στην εποχή της κυριαρχίας της εικόνας και των παιγνιδιών που προάγουν μια μονοδιάστατη αντίληψη της ενδοπροσωπικής/κοινωνικής πραγματικότητας, με έμφαση στην έντονη δράση και την αισθητηριακή υπερδιέγερση.