Ο Εκπαιδευτικός Αναστοχασμός και η Τεχνική των Κρίσιμων Περιστατικών

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι αφενός μεν η βιβλιογραφική ανασκόπηση των επιπέδων αναστοχασμού αφετέρου δε η εννοιολόγηση της Τεχνικής των Κρίσιμων Περιστατικών (Critical Incident Technique) και η ανάδειξη της ως ένα αποτελεσματικό και επιστημονικό εργαλείο διερεύνησης και προώθησης της αναστοχαστικής σκέψης. Πιο συγκεκριμένα, η παρουσίαση των επιπέδων του αναστοχασμού δεν έχει αξιολογικό ή ιεραρχικό χαρακτήρα, αντιθέτως επιδιώκει την ανάδειξη της αλληλουχίας αυτής της πολυδύναμης και πολύπλευρης εκπαιδευτικής δεξιότητας, όπου καθεμία από τις πτυχές της προϋποθέτει τις υπόλοιπες και είναι σημαντικές στη διαδικασία υιοθέτησης της αναστοχαστικής σκέψης. Τέλος, η Τεχνική των Κρίσιμων Περιστατικών, αν και στην Ελλάδα εφαρμόζεται περιορισμένα, διεθνώς αποτελεί μια αυθεντική εκπαιδευτική εμπειρία για αναστοχασμό και ανατροφοδότηση, και ως εκ τούτου αποτελεί μια ευκαιρία αναδιάρθρωσης και αυτοβελτίωσης, τόσο της προσωπικής όσο και της επαγγελματικής ανάπτυξης του εκπαιδευτικού, καθώς αναδύει πτυχές επαγγελματισμού και οικοδομεί τα απαραίτητα θεμέλια για τις μελλοντικές πρακτικές του και για τη διεύρυνση της ηθικής γνώσης του.