The Theory of the Rhythmical Prose and the Rigidity of Criticism in Classical Antiquity

Abstract

Aντικείμενο της εργασίας μου δεν είναι η πρακτική του ρυθμικού πεζού λόγου, αλλά οι θεωρίες των αρχαίων κριτικών γι' αυτόν. Σε ένα εισαγωγικό τμήμα της εργασίας θα πραγματευθώ τη δυσκολία, αλλά και την αναγκαιότητα του διαχωρισμού μεταξύ πεζογραφίας και ποίησης· στο πρώτο τμήμα, αφού κάνω μια σύντομη ιστορική αναφορά στους θεωρητικούς του ρυθμικού πεζού λόγου, θα εξετάσω τις θεωρίες του Αριστοτέλη και των μετααριστοτελικών κριτικών για το ρυθμό, το μέτρο, την περίοδο, τον αριθμό, τη χρήση μετρικών συνταγμάτων στα πεζά κείμενα και θα αναφέρω τις γενικότερες υφολογικές ταξινομήσεις που προϋποθέτει η θεωρία της ρυθμικής πεζογραφίας· στο δεύτερο τμήμα της εργασίας, το οποίο έχει ως αντικείμενο την αξιολογική γλώσσα της κριτικής, όπως αυτή διαφαίνεται μέσα από τη θεωρία του ρυθμικού πεζού λόγου, θα πραγματευθώ τις αξιολογικές ταξινομήσεις των φθόγγων, των συλλαβών και των μέτρων, και, τέλος, την αξιολογική γλώσσα της κριτικής για τη μουσική.