Η θεωρία του ρυθμικού πεζού λόγου και η τυποποίηση της κριτικής στην αρχαιότητα
DOI:
https://doi.org/10.26248/ariadne.v6i0.1059Περίληψη
The meta-Aristotelian literary theorists who wrote on the rhythmical prose suggest the use of diverse metrical feet in the phonological organization of the whole rhetorical text. In view of the fact that Aristotle clearly suggests the use of paean at the beginning and the end only of periods, the later theory is perhaps the result of a continuous reading of Rhetoric III. 8-9, as if Aristotle dealt there with one and not different topics. These theorists devise their systematic classifications of the metrical feet having in mind larger axiological taxonomies (genera/uirtutes dicendi, canons of authors). The taxonomies of vowels and consonents as well as of syllables are actually effected by a prior axiological classification of harmoniae and musical instruments, and metrical feet in poetry. These value judgement based taxonomies usually cover ideological bias.
Λήψεις
Δημοσίευση
Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
Τεύχος
Ενότητα
Άδεια
Οι εργασίες που δημοσιεύονται στο περιοδικό μπορούν να χρησιμοποιηθούν ελεύθερα για μη-εμπορικούς σκοπούς με την προϋπόθεση ότι γίνεται αναφορά στους συγγραφείς και την πρώτη δημοσίευση. Στην περίπτωση που το άρθρο αλλοιωθεί, τροποποιηθεί ή δημιουργηθεί κάτι νέο βασισμένο στο αρχικό, το έργο που θα προκύψει θα μπορεί να διανεμηθεί μόνο με την ίδια ή παρόμοια άδεια (Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License).