Αυτοκτονική Συμπεριφορά: Στάσεις, Αντιλήψεις και Προσωπικές Εμπειρίες σε Φοιτητικό Πληθυσμό.

Περίληψη

Η αυτοκτονική συμπεριφορά φαίνεται να αποτελεί ένα αρκετά συχνό φαινόμενο, Η αυτοκτονία κατέχει σήμερα την όγδοη θέση σε παγκόσμιο επίπε­δο στις αιτίες θανάτου στο γενικό πληθυσμό. Οι στατιστικές δείχνουν ότι κά­θε χρόνο αυτοκτονούν σε όλο τον κόσμο από 500.000 έως και 1.200.000 άν­θρωποι. Υπολογίζεται δε ότι αν δε γίνουν άμεσα προγράμματα πρόληψης, τα θύματα αυτοχειρίας θα ανέλθουν μέχρι το 2020 σε 1.500.000 άτομα το χρόνο (WHO, 2000). Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την αυτοκαταστροφική συ­μπεριφορά και την αυτοκτονία επηρεάζονται. Οι τρόποι με τους οποίους σκε­φτόμαστε για την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά και την αυτοκτονία επη­ρεάζονται από διάφορους παράγοντες συμπεριλαμβανομένου του θρησκευ­τικού και πολιτιστικού πλαισίου στο οποίο έχουμε ανατραφεί. Έχει διαπι­στωθεί ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που σχετίζονται με την αυτοκτονία είναι το γεγονός ότι γονείς, δάσκαλοι, επαγγελματίες ψυχικής υγεί­ας, και η ίδια η νεολαία δεν είναι ενημερωμένη για μια πληθώρα μύθων και παρερμηνειών που συνδέονται με αυτό το θέμα. 
  Η παρούσα μελέτη είχε στόχο τη διερεύνηση των στάσεων και των αντιλήψεων ενός δείγματος φοιτητών καθώς και την καταγραφή τυχόν προσωπικών εμπειριών αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς. Ένα δείγμα 275 φοιτητών συ­μπλήρωσε ένα ανώνυμο ερωτηματολόγιο που στόχευε στο να διερευνήσει ης αντιλήψεις και τις στάσεις τους απέναντι στην αυτοκαταστροφική συμπερι­φορά καθώς επίσης και διάφορους μύθους και πραγματικότητες που περιβάλλουν αυτό το ζήτημα. Διερευνούσε επίσης την προσωπική εμπειρία τους με τυχόν αυτοκαταστροφικές σκέψεις ή συμπεριφορές. Τα αποτελέσματα έδειξαν μεγάλο ποσοστό του όμματος είχε μια περιορισμένη γνώση σχε­τικά με το φαινόμενο της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς και ότι ένας αξιοσημείωτος αριθμός συμμετεχόντων είχε στο παρελθόν την εμπειρία κά­ποιας μορφής αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς, Συζητούνται η σημασία της ευαισθητοποίησης και της έγκυρης πληροφόρησης του κοινού καθώς επίσης και η ανάγκη δημιουργίας αποτελεσματικών προγραμμάτων πρόληψης.