Οι Επισκοπικές Αναπαραστάσεις Μερικώς Καλυπτόμενων Αντικειμένων Εμποδίζουν την Προέγερση από τις Τοπικές Πληροφορίες σε Ένα Περίπλοκο Έργο Προέγερσης.

Περίληψη

Στην παρούσα μελέτη διερευνούμε τους τύπους των αναπαραστάσεων που ενεργοποιούν οι παρατηρητές για ερεθίσματα οπτικής επικάλυψης.  Όταν μια επιφάνεια επικαλύπτεται από μια άλλη, θεωρητικά προκύπτουν άπειρες αναπαραστάσεις για αυτή την επιφάνεια.  Οι επικρατέστερες είναι οι local (με βάση την καλή συνέχεια των επιφανειών στα σημεία της επικάλυψης) και global (με βάση την αρχή Pragnanz και τη συμμετρία του σχήματος) αναπαραστάσεις, ενώ υπάρχουν ενδείξεις πως και οι δυο ενεργοποιούνται στο γνωστικό σύστημα.

Χρησιμοποιήσαμε το παράδειγμα αντιστοίχισης έπειτα από προέγερση (primed matching) (van Lier, van der Helm & Leeuwenberg, 1995), προσθέτοντας περισσότερα ερεθίσματα στο σύνολο των στόχων που υπήρχαν στις πειραματικές δοκιμές.  Οι συμμετέχοντες έπρεπε να απαντούν γρήγορα σε ένα ζεύγος ερεθισμάτων (απαντώντας ίδιο/διαφορετικό) που ακολουθούσε μια σύντομη παρουσίαση ενός προεγέρτη διαφόρων τύπων (local, global, κ.τλ.).

Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι δεν υπήρξε προέγερση για κάποιον από τους προεγέρτες, σε αντίθεση με την πρωτότυπη μελέτη, αλλά ότι οι global ολοκληρώσεις των ερεθισμάτων επηξηργάζοντο πιο γρήγορα από τις άλλες κατηγορίες.  Τα αποτελέσματα δείχνουν πως σε σύνθετα σύνολα ερεθισμάτων, οι προεγέρτες χάνουν τη δυνατότητα να διευκολύνουν τη πειραματική δοκιμασία, την οποία το αντιληπτικό σύστημα διεκπεραιώνει με βάση θεμελιώδεις global αναπαραστάσεις.