Ανάγνωση, ορθογραφημένη γραφή και δυσλεξία: Βασικές επισημάνσεις, διλήμματα και εκπαιδευτική πρακτική

Περίληψη

Παρόλο που στις μέρες μας γνωρίζουμε πολύ περισσότερα για τη δυσλεξία απ’ ότι στο παρελθόν, εντούτοις, η σύγχυση που επικρατεί στην καθημερινή χρήση κλινικών όρων, όπως “δυσλεξία” και “μαθησιακές δυσκολίες”, είναι ακόμη υπαρκτή. Πολλές φορές, οι παραπάνω όροι χρησιμοποιούνται ως ταυτόσημοι, χωρίς να συνυπολογίζονται πιθανές ποιοτικές διαφοροποιήσεις στο γνωστικό προφίλ των αναγνωστών για τους οποίους γίνεται η συγκεκριμένη αναφορά. Κάτω από αυτές τις συνθήκες σύγχυσης, οι όποιες δυσκολίες στην ανάγνωση, ορθογραφία, και/ή συγγραφή κειμένων, πολύ εύκολα μπορεί να οδηγήσουν στη χρήση του όρου “δυσλεξία” ή και, αντίθετα, στο να μην γίνονται αντιληπτές οι όποιες δυσκολίες εκδηλώνουν οι Έλληνες δυσλεκτικοί. Με στόχο τη μείωση της σύγχυσης που συνήθως επικρατεί σε αυτό το ζήτημα, το παρόν άρθρο επιχειρεί α) να ενημερώσει τον αναγνώστη για την πολυπλοκότητα που χαρακτηρίζει τη διαδικασία της ανάγνωσης και γραφής, β) να επισημάνει τις διαφοροποιήσεις που υπάρχουν ανάμεσα στη δυσλεξία και άλλες αναγνωστικές και μαθησιακές διαταραχές, και γ) να απαντήσει σε ορισμένα βασικά ερωτήματα αλλά και ζητήματα που συνήθως προκύπτουν σε επίπεδο εκπαιδευτικής πρακτικής, παραθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία για τον τρόπο εκδήλωσης, εντοπισμού, και διαχείρισης αναγνωστικών δυσκολιών όπως η δυσλεξία.