Το προοίμιο του Ηροδότου: Χώρος, χρόνος και οι απαρχές των διεθνών σχέσεων

Περίληψη

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ της προκείμενης εργασίας αποτελεί η ηροδότεια αφήγηση της απαγωγής γυναικών, που αποδίδεται από τον έλληνα ιστορικό σε 'μορφωμένους Πέρσες' ως ερμηνεία της εχθρότητας μεταξύ Ελλήνων και Ασιατών. Υποστηρίζεται ότι η αφήγηση αυτή μπορεί να κατανοηθεί σε συσχετισμό με σοφιστικές περιγραφές των απαρχών των πολιτισμένων κοινοτήτων: ουσιαστικά, όμως, αυτό που ο Ηρόδοτος καταφέρνει και προσφέρει μέσω μιας διαδικασίας χωρικής και χρονικής διαφοροποίησης είναι μια σοφιστική παραβολή πάνω στην ανάπτυξη και διαμόρφωση διακρατικών σχέσεων. Σε αντίθεση προς τη συνήθη 'ανάγνωση' του προοιμίου ως προγραμματικής δήλωσης της σπουδαιότητας της ανταποδοτικής δικαιοσύνης, η εργασία αυτή υποστηρίζει πως η ηροδότεια αφήγηση αποκαλύπτει μια προοδευτική μεταβολή του ρόλου των απαιτήσεων που βασίζονται στην ιδέα της ανταπόδοσης και της δικαιοσύνης.