Thinking Intersubjectivity in Daniel N. Stern's work / Σκέψεις πάνω στη Διυποκειμενικότητα στο έργο του Daniel N. Stern

Abstract

This paper pays witness to a modest attempt to discuss critically Daniel N. Stern's elaboration of the concept of intersubjectivity. Stern introduces this concept in the context of his theory for the development of the four senses of the self in infancy, and continues to rework it throughout his work, giving to it an ontological significance for the whole process of development and subjectification. Intersubjectivity is discussed by Stern intensively through the condition of affect attunement, which seems to be for him its prototypical form. During the discussion of affect attunement and the development of the concept of vitality affects, an attempt will be made to point to the vagueness and certain contradictions of their meaning. A few propositions will be presented, through the use of concepts from Gilbert Simondon, William James and others in order to clarify Stern's valuable ideas and to extend them speculatively in new directions.

Στόχος του κειμένου αυτού είναι η κριτική διαπραγμάτευση της έννοιας της διυποκειμενικότητας στο έργο του Daniel N. Stern. Ο Stern εισάγει την έννοια της διυποκειμενικότητας στο πλαίσιο της αναπτυξιακής του θεωρίας για την ανάδυση των αισθήσεων του εαυτού στην βρεφική ηλικία και συνεχίζει να την επεξεργάζεται σε όλη την πορεία του έργου του, προσδίδοντάς της μια οντολογική βαρύτητα για την ίδια την δυνατότητα της ανάπτυξης και της υποκειμενο-ποίησης. Μέσα από την παρουσίαση και ανάλυση του έργου του Daniel Stern διαφαίνεται ότι η έννοια της διυποκειμενικότητας μεταβάλλεται σημαντικά, από ένα τρόπο οργάνωσης των σχέσεων, στο πλαίσιο της ανάδυσης του υποκειμενικού εαυτού, σε ένα εγγενές κατηγόρημα της ανθρώπινης υπόστασης που διαπερνά κάθε πλευρά της ζωής του και μεταβάλλεται ανάλογα. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην διαπραγμάτευση της διυποκειμενικότητας στο πλαίσιο της συγκινησιακής εναρμόνισης, η οποία αποτελεί για τον Stern την πρωτογενή μορφή διυποκειμενικής σχέσης. Στο κεφάλαιο της Συζήτησης επισημαίνονται ορισμένες ασάφειες και αντιφάσεις στον τρόπο που ο Stern αντιλαμβάνεται την έννοια της υποκειμενικότητας και διατυπώνονται προτάσεις επίλυσής τους μέσα από τη συγκριτική αντιπαράθεση με τις θεωρίες των Gilbert Simondon και William James.