Α Life and Identity in Flux: Young Pontian Greeks in Konstantinos Giannaris's From the Edge of the City

Abstract

Το Από την άκρη της πόλης του Κωνσταντίνου Γιάνναρη αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους ελληνική ταινία του σκηνοθέτη. Η ταινία, που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1998, προκάλεσε έντονες συζητήσεις σε κοινό και κριτικούς ως προς τη μοντέρνα αισθητική της και την απεικόνισή της μιας ομάδας νεαρών ελληνοποντίων από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Το παρόν κείμενο αναλύει τους τρόπους με τους οποίους η αφήγηση του Γιάνναρη, ο συνδυασμός πλοκής και αποσπασμάτων συνέντευξης και η ενσωμάτωση σκηνών φαντασίας ωθούν τον θεατή να συλλέξει πληροφορίες που βρίσκονται διάσπαρτες στην ταινία και να ανακαλέσει την ιστορική πραγματικότητα, έτσι ώστε να κατανοήσει τις δυσκολίες των Ελληνοποντίων και τον εσωτερικό κόσμο των ηρώων. Οι στρατηγικές του Γιάνναρη υπονοούν μια σειρά καίριων κοινωνικών προβληματών: της γλώσσας, της ταυτότητας, της αποξένωσης και του διχασμού ανάμεσα σε ένα εξιδανικευμένο παρελθόν στη Σοβιετική Ένωση και μια σκληρή σύγχρονη πραγματικότητα στην Ελλάδα. Με φόντο τα ζητήματα αυτά, ο σκηνοθέτης οικοδομεί μια πλοκή όπου η νεότερη γενιά μοιάζει να καθορίζεται από το κυνήγι του χρήματος με τραγικές καταλήξεις. Την ίδια στιγμή, οι ήρωες αναδύονται ως πολυδιάστατες, έως και αντιφατικές οντότητες, οδηγώντας τον θεατή περισσότερο σε μια προσπάθεια κατανόησής τους και λιγότερο σε τελεσίδικες κρίσεις.