Η στήλη από τη Γόρτυνα στο Μουσειο του Λούβρου

Abstract

Γνωστή από το 1891, η μικρή στήλη που μας κίνησε το ενδιαφέρον στο μεγάλο μουσείο τοu Παρισιού, κύρια γα την προέλευσή της, είναι σχεδόν αμελέτητη. Έχει βέβαια συχνά αναφερθεί σε διάφορες εργασίες, δεν έχει όμως προσπαθήσει κανείς, όσο μπορέσαμε να εξακριβώσουμε, να την τοποθετήσει σε ένα γενικότερο σύνολο γλυπτών από την Κρήτη.
Το πρόβλημα είναι σύνθετο, γιατί μια παράδοση θέλει την κλασική Κρήτη αναδιπλωμένη, απομονωμένη, ξεκομμένη από την υπόλοιπη Ελλάδα. Νομίζουμε πως είναι καιρός, και η στήλη του Λούβρου μας δίδει την ευκαιρία, να αντιμετωπίσουμε τη μεγαλόνησο αισθητικά από άλλη οπτική γωνία. Από αυτή την άποψη και μόνο πιστεύουμε πως η έρευνα των γλυπτών αυτής της εποχής, που βρίσκονται στα μουσεία της Κρήτης και αλλού, παίρνει, κατά την γνώμη μας, μια νέα διάσταση, ιστορικού πια ενδιαφέροντος.
Όσο κι αν είναι ταπεινή λοιπόν η προσφορά αuτή στην αρχαιολογική επιστήμη με την παρουσίαση του κλασικού αυτού ανάγλυφου, τη θεωρούμε χρήσιμη, αφού, όπως το ελπίζουμε, μπορεί να γίνει η αιτία μιας κάποιας στροφής του ενδιαφέροντος των ερευνητών, με κριτική έστω διάθεση, προς αυτόν το χώρο της αρχαίας τέχνης, που εμείς παρά τις ιδιαιτερότητές του, τον θεωρούμε συνέχεια του όλου χώρου της αρχαίας ελληνικής τέχνης.